Geceler

 

Geceler, ana gibi kucaklayan,

Karanlıklar, nice sırlar saklayan,

Bir tek o var, bana beni okuyan,

Geceler benim! Benimle acı duyan.

*

Kitap gibi, karanlığı okutan,

Gözyaşımı örtüp, elimden tutan,

Her şeyi, herkesi, tavizsiz yutan,

Geceler benim! Bana huzur satan.

*

Yalnızlık acısı, onunla yalan!

Düşmandır geceye, kendini salan.

Ve zayıf ışıklar, gittikçe solan;

Geceler benim! Bana tek dost kalan.

*

Bir ihtişam, kıyamet gibi yaman!

O’nun malıdır, sessizce geçen zaman.

Ümitler minik, gerçekler kocaman;

Geceler benim! Özümde eleman.

*

Bir hareket, o güne hazırlanan,

Ama bir çoklar var, hala aldanan.

Olsa da cahilce sözlere kanan;

Geceler benim! Benimdir yaşanan.

Geceler benim! Gafletten ayıran.

Geceler benim! Ölümü anlatan.

Geceler bizim! Haşri hatırlatan.

Geceler bizim! O’nu doğrulayan.

Geceler bizim!

Geceler…

 

….

Kırklareli 07.01.1991